Drie ongevallen, twee elektrocuties, twee tumoren, een hartaanval, een bomaanslag en nu ook een gasexplosie: de Brit Ian Francis [48] keek de dood – zacht uitgedrukt – al enkele keren in de ogen. “Magere Hein zit achter me aan, maar ik zeg hem elke keer dat hij kan opzouten”, klinkt het.

De vader van vijf kinderen en intussen ook zes kleinkinderen heeft al wat meegemaakt in zijn leven. Het begon met twee elektrocuties. “In 1989 kreeg ik een elektrische schok van een televisie die ik aan het herstellen was”, vertelt hij. “Daarbij vloog ik door de kamer.

Drie jaar later was het opnieuw prijs, toen ik geëlektrocuteerd werd door een slecht geaard stopcontact. Ik werd afgevoerd naar het ziekenhuis met brandwonden aan mijn handen.”

1992 was ook het jaar dat hij blind werd. “Ik had al een probleem met mijn ogen van bij de geboorte, maar het werd alleen maar slechter. Tot ik niets meer kon zien”, vertelt hij.

Een jaar later was hij voor de eerste keer betrokken bij een zwaar ongeval. Hij werd toen aangereden met een gestolen bestelwagen. De bestuurder reed door. Hetzelfde scenario in 2006, toen hij opnieuw bijna het leven liet bij een ongeval met vluchtmisdrijf. In 2013 was hij betrokken bij een grote kettingbotsing op de snelweg, waarbij maar liefst tien wagens tot schroot werden herleid.

In 1998 werd een eerste keer een gezwel gevonden in zijn lichaam: een hersentumor. “Ik nam afscheid van mijn kinderen, want er was een ingrijpende operatie nodig”, vertelt hij. “Maar ik overleefde die.” In 2015 zou hij opnieuw de strijd moeten aangaan met kanker, toen een tumor werd gevonden op zijn nieren. Dokters moesten er toen één verwijderen. Ook dat overleefde hij.

De grootste schrik pakte hij in 2006. Toen kreeg hij een hartaanval toen hij gewoon over straat liep. “Ik ben 17 keer teruggehaald in de ambulance op weg naar het ziekenhuis”, vertelt hij. “De hulpverleners weigerden om me te laten gaan en opnieuw spartelde ik erdoor.” Enkele maanden later was hij al terug op de afdeling intensieve zorgen, nadat hij per ongeluk een overdosis Prozac had genomen.

Het indrukwekkendst was dat hij op het nippertje ontsnapte aan een bomaanslag van het IRA in 1996. Hij was om de hoek van de plaats waar een explosie maar liefst 200 mensen verwondde.

En nu is hij ook ontsnapt aan een gasexplosie. Hij was op Valentijn net vertrokken voor een boodschap toen het gebouw naast het zijne in Oxford de lucht in ging. Er bleek een gasfles ontploft. Het gebouw van drie verdiepingen met zes flats werd daarbij van de kaart geveegd. Eén bewoner kwam om. “Ons blok is ertegenaan gebouwd, maar stortte gelukkig net niet in”, vertelt hij daarover.

Intussen is hij het wel gewoon dat hij geen schram heeft. “Het is gek, maar ik denk dat ik de grootste gelukzak van het land ben. Het geeft me wel wat goede verhalen om aan de mensen te vertellen”, lacht hij nuchter.